- di 17 maart 2026, 20:00 – 22:30
De zwarte poel
Op de hoeve van Adrie Vermeulen, aan de rand van een klein Zeeuws dorpje, komen de jongeren uit de streek bijeen. Ze sleutelen er aan hun brommers en fietsen, hakken met een machete de woekerende braamstruiken weg en stoken kampvuurtjes. Het is de plek waar vriendschappen ontstaan, zoals tussen de grillige Lou en de lankmoedige Ko. Ko volgt precies het pad dat zijn ouders voor hem hebben uitgestippeld: een stabiel huwelijk, kinderen, een vaste baan. Hij blijft de steun en toeverlaat voor Lou. Maar als Lou sterft, begint er zich iets onpeilbaars in Ko te roeren. Wat is er vroeger voorgevallen dat zo onherroepelijk was dat het jaren later weer begint te woekeren? Wie zijn die meisjes die als schikgodinnen boven het land spoken?
Jan Vantoortelboom
Ik ben gefascineerd door verhalen: hoe het schrijven ervan je helpt, en dus ook anderen. Dat heb ik aan den lijve ondervonden. Fictie is soms de beste plek voor de waarheid.
Zelf was ik nooit van plan schrijver te worden, maar de dood van mijn moeder op jonge leeftijd drukte me met mijn neus op de feiten: ‘als een mens zo jong kan sterven, dan wil ik mijn tijd zinvol doorbrengen en tegelijkertijd betekenisvol zijn voor anderen.’
Omdat ik gefascineerd ben door verhalen, schrijf ik ze natuurlijk ook zelf: In 2011 verscheen mijn debuut: De verzonken jongen. Het boek won De Bronzen Uil 2011. Dat boek was mijn redding.
Mijn tweede roman, Meester Mitraillette, verscheen in februari 2014. Tot mijn grote ontroering werd de roman door het DWDD-boekverkoperspanel verkozen tot Boek van de Maand. Het werd een bestseller. Vele lezers mailden me hoe ze ervan hadden genoten.
De man die haast had zag het daglicht in februari 2015, ook als luisterboek door mezelf ingelezen. Het boek won de Zeeuwse Boekenprijs 2015.
In april 2017 werd mijn vierde roman De Drager gepubliceerd en in 2019 Jagersmaan.
Op 30 mei 2023 verscheen Mauk. Mauk won de Boekenbon Literatuurprijs 2023.
En onlangs verscheen De zwarte poel.
Interviewer: Jan van Damme